Hoe laat jij je inspireren?

Waarom is het zo inspirerend om met sommige mensen samen te zijn of samen te werken? Soms zeggen ze dat grote geesten gelijk denken. Ik denk 😉 dat dat niet helemaal waar is. Inspiratie ontstaat uit het ontdekken van verschillende perspectieven, open staan voor nieuwe mogelijkheden en bereid zijn je eigen beeld van de wereld ter discussie te stellen. De mensen met wie ik samenwerk denken niet helemaal hetzelfde als ik, of soms helemaal niet maar één ding hebben wij wel gemeen en dat is onze intenties. Dat kan op een bepaald aspect zijn van ons leven of ons werk of een overkoepelende intentie over hoe de wereld er uit zou kunnen zien.

In discussies hierover en hoe deze intentie handen en voeten te geven merk ik dat wij vaak een ander perspectief hierover hebben die, bij elkaar opgeteld, altijd verrijkend werkt en soms een verrassend derde perspectief oplevert. Soms radicaal soms slechts een kleine nuancering maar altijd verrijkend. Hieronder liggen wel een aantal gemeenschappelijke waarden zoals respect en openheid en de bereidheid om je eigen wereldbeeld op z’n minst even los te laten of ter discussie te stellen en een totaal ander perspectief in te nemen.

Een mooi voorbeeld is een gesprek dat ik onlangs had met iemand waar het altijd goed mee vertoeven is. De laatste tijd kan ik mij soms of heel alleen voelen of helemaal verbonden met alles en iedereen. Het is het één of het ander, zoals een paradox. Na een lang gesprek kwam ik tot de volgende inzichten. De meeste wist ik al, sommige waren open deuren maar ik had deze nog nooit allemaal gecombineerd. En juist dat gaf een nieuw perspectief omdat mijn sparringpartner nou net even ander aankeek tegen paradoxen. Hier zijn de drie belangrijkste:

1. Waar er verbondenheid is, is er ook eenzaamheid. Hoe kan je anders het onderscheidt maken tussen het één en het ander.
2. Als je balans wilt betekent dat je metaforisch gesproken in het midden gaat staan. Nu is nergens de spanning zo groot als in het midden tussen 2 “krachten”. Is dit dan wel zo een handige positie om in te nemen. Probeer maar eens in het midden van een wip te gaan staan.
3. 2 uitersten zijn verbonden door een continuüm, een glijdende schaal. De ene persoon racet daarover heen en de ander beweegt daar wat langzamer over heen. Als dit zo is kan je dus een route uitstippelen die ,voor jou werkt, over de glijdende schaal om naar de andere kant te gaan. Het is dus niet altijd een kwestie van een schakelaar omgooien.

Kijk maar eens om je heen. Wie in jouw omgeving inspireert jou en waarom is dat. Vast niet omdat ze exact hetzelfde doen en denken als jij. Je kan natuurlijk ook vragen aan jezelf stellen die jouw perspectief op iets uitdagen. Hier zijn er een aantal start vragen:

• Wat nu als het niet waar is, wat dan?
• Wat nu als het tegenovergestelde waar of nog sterker, wat nu als het tegenovergestelde OOK waar is?
• Wat nu als het niet waar is en ook het tegenovergestelde niet waar is, wat moet er dan waar zijn?
• Als het een glijbaan is, waar ben je dan als je beneden aan de trap staat, waar ben je dan als je boven staat en waar ben je dan onderaan de glijbaan?

Je kan deze vragen natuurlijk uitbreiden met andere dingen zoals, hoe voelt het dan? Wat zie je dan etc…. Maar dat soort vragen komen vanzelf als je eenmaal begint.

Ik ben benieuwd hoe inspiratie bij jouw werkt en hoe je dit inzet voor jouw groter doel?